Τι πρόκειται να συμβεί στον πλανήτη μας σε τρία δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ο γαλαξίας μας συναντήσει αυτόν της Ανδρομέδας.
Αν μετά από τρία δισεκατομμύρια χρόνια υπάρχει ακόμη, με κάποια άλλη έστω μορφή, ο ανθρώπινος πολιτισμός, τότε οι απόγονοι μας θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν μία πραγματικά θεαματική σύγκρουση γιγάντων.
Μία σύγκρουση όμως που θα χρειαστεί ένα επί πλέον δισεκατομμύριο χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Γιατί δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι ο Γαλαξίας μας βρίσκεται ήδη σε τροχιά σύγκρουσης με τον άλλο μεγάλο γαλαξία της Τοπικής μας Ομάδας γαλαξιών, που από τη Γη φαίνεται ότι βρίσκεται στον αστερισμό της Ανδρομέδας.
Ο γαλαξίας της Ανδρομέδας αποτελείται από 300 περίπου δισεκατομμύρια άστρα είναι δηλαδή 1,5 φορά περίπου μεγαλύτερος από το δικό μας Γαλαξία. Αυτή τη στιγμή η απόσταση που μας χωρίζει φτάνει τα 2,25 εκατομμύρια έτη φωτός που σημαίνει ότι το φως του γαλαξία αυτού που βλέπουμε εμείς σήμερα ξεκίνησε το ταξίδι του από εκεί πριν από 2,25 εκατομμύρια χρόνια. Η ταχύτητα με την οποία οι δύο γαλαξίες πλησιάζουν ο ένας τον άλλο φτάνει τις 500.000 χιλιόμετρα την ώρα. Κάθε ώρα που περνάει δηλαδή Βρισκόμαστε 500.000 χιλιόμετρα πλησιέστερα στο γαλαξία της Ανδρομέδας.
Αν είχαμε στη διάθεση μας ένα διαστημόπλοιο που θα έτρεχε με μία τέτοια ταχύτητα τότε θα μπορούσαμε να φτάσουμε στη Σελήνη σε τρία περίπου τέταρτα της ώρας. Με την ταχύτητα των 500.000 χιλιομέτρων την ώρα υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν 3 δισεκατομμύρια χρόνια για να πλησιάσουν οι δύο γαλαξίες κοντά και έτσι να αρχίσει η διαδικασία της σύγκρουσης τους.
Παρ’ όλες τις τρομερές βαρυτικές δυνάμεις που θα υφίστανται στη διάρκεια της σύγκρουσης κανένα από τα δισεκατομμύρια άστρα που αποτελούν τους δύο γαλαξίες δεν πρόκειται να συγκρουστεί με κάποιο άλλο. Βλέπετε οι αποστάσεις μεταξύ των άστρων είναι τεράστιες και δεν είναι δυνατόν να έχουμε μία οποιαδήποτε σύγκρουση άστρων.
Παρ’ όλα αυτά τα διάφορα αέρια που βρίσκονται στο διαστρικό χώρο ανάμεσα στα άστρα θα υποστούν ένα ιδιαίτερα έντονο σοκ, αφού η σύγκρουση τους θα θέσει σε ενέργεια μία τεραστίων διαστάσεων διαδικασία αστρογένεσης.
Τέτοιου είδους γεννητούρια βλέπουμε ήδη να συμβαίνουν σε παρόμοιες συγκρούσεις άλλων γαλαξιών του Σύμπαντος. Δεκάδες τέτοιες στενές επαφές έχουν καταγραφεί από τα μεγάλα τηλεσκόπια μας και παρατηρούνται επισταμένα όλες οι διαδικασίες που συμβαίνουν εκεί έξω. Στο παρελθόν όταν οι γαλαξίες ήσαν μικρότεροι και οι αποστάσεις μεταξύ τους πολύ πιο μικρές, τέτοιου είδους συγκρούσεις ήταν κάτι το συνηθισμένο.
Εκτός όμως από τα εκατομμύρια των γεννήσεων νέων άστρων, η σύγκρουση των δύο γαλαξιών θα τροφοδοτήσει και άλλου είδους διαδικασίες επίσπευσης του θανάτου ορισμένων μεγάλων άστρων με τη μορφή σουπερνόβα εκρήξεων.
Και ενώ σήμερα τέτοιου είδους εκρήξεις παρατηρούνται μία φορά στα 300 περίπου χρόνια, στη διάρκεια της σύγκρουσης οι σουπερνόβα εκρήξεις θα φτάσουν τις 1.000 κάθε χρόνο!
Τι πρόκειται όμως να συμβεί στον πλανήτη μας; Θα κατορθώσει άραγε να ξεφύγει από τις τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις που θα υφίστανται γύρω του ή μήπως θα έχει κάποια άλλη διαφορετική μοίρα;
Οι πιθανότητες είναι αρκετά μεγάλες για τον πλανήτη μας να μην επηρεαστεί ιδιαίτερα. Υπάρχει όμως και περίπτωση να εκσφενδονιστεί μακριά από την παρούσα γαλαξιακή τροχιά του ηλιακού συστήματος και μαζί με τον Ήλιο μας να ξεκινήσει ένα αέναο ταξίδι ανάμεσα στα άστρα του νέου γαλαξία που τελικά, ύστερα από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, θα έχει δημιουργηθεί από την ένωση των δύο μικρότερων αρχικών γαλαξιών.
Η βαρυτική δύναμη που εξασκεί πάνω στη Γη ο Ήλιος είναι τόσο μεγάλη ώστε ό,τι και αν συμβεί να μην επηρεάσει στην ουσία οποιαδήποτε κατάσταση πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη μας.
Οι νέοι υπολογισμοί που έγιναν πρόσφατα στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, στον Καναδά, με μεγάλους υπολογιστές ναι καλύτερα στοιχεία, έχουν δώσει στους επιστήμονες τη δυνατότητα να υπολογίσουν με μεγαλύτερες λεπτομέρειες τα διάφορα σενάρια της σύγκρουσης των δύο γαλαξιών, παρ’ όλο που γνωρίζαμε εδώ και χρόνια ότι η σύγκρουση θα συνέβαινε κάποτε στο μέλλον.
Κανένα σχόλιο