Μόλις επτακόσια έτη φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Υδροχόου, ένα άστρο σαν τον ήλιο πεθαίνει. Τα τελευταία μερικά χιλιάδες χρόνια έχει παραγάγει το Νεφέλωμα Έλικας (NGC 7293), ένα καλά μελετημένο και κοντινό παράδειγμα ενός πλανητικού νεφελώματος, χαρακτηριστικό αυτής της τελικής φάσης της αστρικής εξέλιξης.
Συνολικά 58 ώρες έκθεσης χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτή η βαθιά θέα του νεφελώματος. Συσσωρευμένα δεδομένα στενής ζώνης από τις γραμμές εκπομπής των ατόμων υδρογόνου σε κόκκινο και οξυγόνου σε μπλε-πράσινο χρώμα, και δείχνει αξιοσημείωτες λεπτομέρειες της πιο φωτεινής εσωτερικής περιοχής του νεφελώματος της Έλικας, με περίπου 3 έτη φωτός πλάτος, και επίσης ακολουθεί το αμυδρό εξωτερικό χαρακτηριστικό φωτοστέφανο που δίνει το νεφέλωμα ένα πλάτος πάνω από έξι έτη φωτός. Η λευκή κουκκίδα στο κέντρο του νεφελώματος της Έλικας είναι το θερμό, κεντρικό αστέρι αυτού του πλανητικού νεφελώματος. Φαίνεται ένα απλό νεφέλωμα με την πρώτη ματιά, αλλά ο Έλικας είναι πλέον κατανοητό ότι έχει μια εκπληκτικά περίπλοκη γεωμετρία.
Κανένα σχόλιο