Η Ερυθρή Κηλίδα στον Δία δεν είναι αυτό που πίστευαν μέχρι τώρα οι αστρονόμοι.
Οι καλύτερες θερμικές εικόνες που απεικονίζουν την Ερυθρά Κηλίδα του Δία, που καταγράφηκαν ποτέ, αποκάλυψαν εκπληκτικές μεταβολές καιρού και θερμοκρασιών στην πιο γνωστή καταιγίδα του ηλιακού συστήματος.
Το σκοτεινότερο ερυθρό σημείο της κηλίδας αποδείχθηκε τελικά ότι είναι μία θερμή κηλίδα μέσα στην ούτως ή άλλως κρύα καταιγίδα. Οι μεταβολές θερμοκρασίας είναι ασήμαντες: Η “ζέστη” σε αυτήν την περίπτωση αναφέρεται στους -250 βαθμούς Fahrenheit ενώ το κρύο στην πιο παγωμένη θερμοκρασία των -256 βαθμούς F. Αλλά ακόμα και αυτή η διαφορά είναι αρκετή για να προκαλέσει μια ενδιαφέρουσα εσωτερική δυναμική.
“Αυτή είναι η πρώτη μας λεπτομερή ματιά στο εσωτερικό της μεγαλύτερης καταιγίδας του ηλιακού συστήματος”, ανέφερε ο αστρονόμος του Jet Propulsion Laboratory, Glenn Orton, που οδήγησε την νέα έρευνα προς έκδοση στο Icarus. “Κάποτε θεωρούσαμε ότι η Ερυθρά Κηλίδα ήταν ένα απλό, παλιό, ωοειδές χωρίς σημαντική δομή, αλλά τα νέα δεδομένα δείχνουν ότι, στην πραγματικότητα είναι εξαιρετικά περίπλοκο.”
Η Ερυθρά Κηλίδα παραμένει από τα τέλη του 17ου αιώνα, όπου παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από τους αστρονόμους. “Αν το έβλεπες τότε, παρολαυτά, μπορεί να το αποκαλούσες το μεγάλο κόκκινο λουκάνικο”, ανέφερε ο Orton. “Συρρικνώνεται αργά.” Αλλά ακόμα, παραμένει το μακροβιότερο και μεγαλύτερο σύστημα καταιγίδων του ηλιακού συστήματος, με πλάτος τρεις φορές μεγαλύτερο από την διάμετρο της Γης.
Τις προηγούμενες δεκαετίες, οι αστρονόμοι είχαν ξεκινήσει να μελετούν τις καιρικές συνθήκες γύρω από την Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα, αλλά όχι μέσα σ’ αυτήν. Από προηγούμενες μετρήσεις που έγιναν, έδειξαν ότι η κηλίδα που βρίσκεται πάνω από τα σύννεφα που την περιτριγυρίζουν, είναι όπως οι ισχυρές καταιγίδες στη Γη.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν επίσης ότι το χρώμα μεταβάλλεται αισθητά, αλλά αυτό που προκαλεί τις αλλαγές – ή την περίφημη κόκκινη χροιά γενικά – δεν είναι ξεκάθαρο. Η επικρατέστερη θεωρία υποστήριζε ότι τα θειικά μόρια στην ατμόσφαιρα του Δία μεταφέρονταν από την καταιγίδα, εκθέτοντάς τα σε υπεριώδης ακτινοβολία που μπορούσε να τα διασπάσει. Τα νέα θειικά άτομα που απελευθερώνονταν άλλαζαν χρώμα και έδιναν στην περιοχή την χαρακτηριστική χροιά.
Αλλά ίσως να μην ήταν αυτή η αιτία. Η τελευταία εργασία δείχνει μια ξεκάθαρη συσχέτιση μεταξύ των συνθηκών του περιβάλλοντος με το χρώμα, αλλά δεν βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν τι είδους χημεία χρησιμοποιείται, αναφέρει ο Orton.
“Είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μια πολύ στενή σχέση με τις συνθήκες περιβάλλοντος – θερμοκρασίες, άνεμοι, πίεση και σύσταση – και το πραγματικό χρώμα της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας,” προσθέτει ο Leigh Fletcher, αστρονόμος από την Οξφόρδη, συνεργάτης του Orton. “Αν και μπορούμε να υποθέσουμε, ακόμη δεν μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά ποια χημικά ή διαδικασίες προκαλούν αυτό το βαθύ κόκκινο χρώμα, αλλά αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι σχετίζεται με τις αλλαγές στις συνθήκες περιβάλλοντος στην καρδιά της καταιγίδας.”
Οι νέες θερμικές εικόνες καταγράφηκαν από το όργανο VISIR στο Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου στη Χιλή.
—
Πηγή: the-amazing.com
Κανένα σχόλιο