Το Ταχυόνιο είναι ένα υποθετικό υποατομικό σωματίδιο το οποίο κινείται ταχύτερα από το φως. Στη γλώσσα της ειδικής σχετικότητας το ταχυόνιο είναι ένα σωματίδιο με κίνηση στο χωροχρόνο. Ένα ταχυόνιο περιορίζεται στο χώρο που ορίζει το τμήμα του διαγράμματος ενέργειας-ορμής. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να επιβραδύνει σε ταχύτητες πιο χαμηλές από αυτή του φωτός.
Η πρώτη περιγραφή των ταχυόνιων αποδίδεται στον Γερμανό φυσικό Arnold Sommerfeld. Ωστόσο, οι George Sudarshan, Olexa-Myron Bilaniuk, Vijay Deshpande και Gerald Feinberg (που αρχικά επινόησε τον όρο στη δεκαετία του 1960) ανέπτυξαν ένα θεωρητικό πλαίσιο για τη μελέτη τους.
Αν τα ταχυόνια ήταν συμβατικά σωματίδια τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή σημάτων ταχύτερα από το φως (FTL), αυτό θα οδηγούσε σε παραβιάσεις της αιτιότητας στην ειδική σχετικότητα. Αλλά στο πλαίσιο της κβαντικής θεωρίας πεδίου, τα ταχυόνια νοούνται ως μία αστάθεια του συστήματος παρά ως σωματίδια ταχύτερα από το φως, και τέτοιες αστάθειες περιγράφονται από ταχυονικά πεδία.
Τα ταχυονικά πεδία εμφανίστηκαν θεωρητικά σε διάφορα πλαίσια, όπως η θεωρία των υπερχορδών. Σύμφωνα με τις σύγχρονες και ευρέως αποδεκτές αντιλήψεις της έννοιας του σωματιδίου, τα ταχυόνια είναι πολύ ασταθή για να αντιμετωπίζονται ως υπαρκτά. Με την εν λόγω θεωρία, η μετάδοση πληροφοριών ταχύτερα από το φως καθώς και η παραβίαση της αιτιότητας από τα ταχυόνια είναι αδύνατη.
Παρά τα θεωρητικά επιχειρήματα κατά της ύπαρξης των ταχυονίων έχουν διεξαχθεί αρκετές πειραματικές έρευνες για την εύρεση τους. Ωστόσο, καμία πειραματική απόδειξη υπέρ ή κατά της ύπαρξης των ταχυονίων έχει βρεθεί.
Κανένα σχόλιο