Κάθε 27 χρόνια το ε Aurigae εξασθενεί και παραμένει αμυδρό για περίπου δύο χρόνια πριν φωτίσει και πάλι. Από τον 19ο αιώνα, οι αστρονόμοι είχαν μελετήσει το μυστήριο αστέρι, υποστηρίζοντας ότι τελικά το Έψιλον Aurigae, που βρίσκεται στο κέντρο αυτής της εικόνας, στη πραγματικότητα υφίσταται μια μακρά έκλειψη από ένα σκοτεινό αντικείμενο συνοδό.
Αλλά η φύση του συνοδού και της κατάστασης του ίδιου του λαμπερού αστεριού δε μπορούνε να εξακριβωθούν με τις παρατηρήσεις. Συνεχίζοντας τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων, η Citizen Sky, μια ομάδα από επαγγελματίες και ερασιτέχνες αστρονόμους, μελετά τη σημερινή έκλειψη του ε Aurigae, αναφέροντας ότι άρχισε τον Αύγουστο του 2009 και μέχρι τα τέλη του Δεκεμβρίου 2009 είχε φθάσει στο βαθύτερο σημείο της.
Το ε Aurigae αναμένεται να παραμείνει αμυδρό για όλο το 2010, πριν από την ταχέως ανάκτηση της κανονικής του φωτεινότητας, το 2011. Εν τω μεταξύ, πρόσφατα υπέρυθρα δεδομένα από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Spitzer υποστηρίζουν ένα μοντέλο για το αινιγματικό σύστημα το οποίο προσδιορίζει το ε Aurigae ως ένα μεγάλο αστέρι με μικρή όμως μάζα κοντά στο τέλος της ζωής του, που περιοδικά επισκιάζεται από ένα αστέρι ενσωματωμένο σε ένα σκονισμένο δίσκο. Ο δίσκος υπολογίζεται ότι έχει ακτίνα περίπου 4 AU, ή 4 φορές την απόσταση Γης-Ήλιου, και είναι περίπου 0,5 AU παχύς.
Κανένα σχόλιο