Ο Ποσειδώνας περιστρέφεται μια φορά γύρω από τον άξονά του σε περίπου 16 ώρες. Έτσι, με απόσταση περίπου 4 ωρών αυτές οι 4 εικόνες του πιο μακρινού αέριου γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος, καλύπτουν μία ημέρα του Ποσειδώνα.
Καταγεγραμμένες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble στα τέλη Ιουνίου 2011 συνδυάζουν εκθέσεις που έγιναν με ορατά και στο εγγύς υπέρυθρο φίλτρα για να δείξουν τα νέφη σε μεγάλο υψόμετρο που αποτελούνται από κρυστάλλους παγωμένου μεθανίου στις κατά κανόνα μπλε κορυφές του πλανήτη. Επειδή ο άξονας περιστροφής του Ποσειδώνα έχει κλίση 29 μοίρες σε σχέση με το τροχιακό επίπεδο του, σε σύγκριση με τις 23,5° της Γης, βιώνει εποχές ανάλογες με αυτές της Γης. Καθώς ερχόταν το καλοκαίρι στο νότιο ημισφαίριο του Ποσειδώνα και ο χειμώνας στο βόρειο, οι παρατηρήσεις του Hubble έδειξαν δραστηριότητα νεφών που μετατοπιζόταν προς το βόρειο ημισφαίριο.
Στην πραγματικότητα, η εξέλιξη των εποχών του Ποσειδώνα έχουν ξανάρθει μία φορά από τη στιγμή που είχε προβλεφθεί η θέση του από τον Γάλλο μαθηματικό Urbain Le Verrier και τον Βρετανό μαθηματικό John Couch Adams και ο πλανήτης στη συνέχεια ανακαλύφθηκε από τον Γερμανό αστρονόμο Johann Galle στις 23 Σεπτεμβρίου 1846. Με μια τροχιακή περίοδο περίπου 165 χρόνια, στις 12 Ιουλίου 2011, ο Ποσειδώνας έκανε μια περιστροφή γύρω από τον Ήλιο από την ημερομηνία της ανακάλυψης του.
Κανένα σχόλιο