Πού είναι το άλλο αστέρι; Στο κέντρο αυτού του κατάλοιπου σουπερνόβα θα έπρεπε να είναι το αστέρι σύντροφος στο αστέρι που ανατινάχτηκε.
Ο εντοπισμός αυτού του αστεριού είναι σημαντικός για την κατανόηση του πως οι τύπου Ia σουπερνόβα εκρήγνυνται, που με τη σειρά του θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια καλύτερη κατανόηση του γιατί η φωτεινότητα αυτών των εκρήξεων είναι τόσο προβλέψιμη, το οποίο με τη σειρά του είναι το κλειδί για τη βαθμονόμηση ολόκληρης της φύσης του σύμπαντος. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη και μια προσεκτική εξέταση του κέντρου της SNR 0509-67.5 δεν έχει δείξει κανένα αστέρι.
Αυτό δείχνει ότι ο σύντροφος είναι εγγενώς πολύ εξασθενημένος – πολύ πιο αμυδρός απ’ ότι πολλοί τύποι φωτεινών γιγάντιων αστεριών που ήταν προηγούμενοι υποψήφιοι. Στην πραγματικότητα, η επίπτωση είναι ότι το άστρο μπορεί να είναι ένας αχνός λευκός νάνος, παρόμοιο με – αλλά λιγότερο ογκώδη από – το αστέρι που εξερράγη. Η SNR 0509-67.5 φαίνεται παραπάνω τόσο στο ορατό φως, που λάμπει στο κόκκινο χρώμα, όπως απεικονίζεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, και σε ακτίνες Χ, που παρουσιάζεται σε πράσινο ψευδοχρώμα, όπως απεικονίζεται από το Παρατηρητήριο Chandra X-ray. Στην δεύτερη εικόνα υποδεικνύεται η κεντρική θέση του χαμένου άστρου συντρόφου.
Κανένα σχόλιο