Αυτό το όμορφο πλανητικό νεφέλωμα, καταλογογραφημένο ως NGC 6369, ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο του 18ου αιώνα William Herschel, καθώς χρησιμοποιούσε ένα τηλεσκόπιο για να εξερευνήσει τον αστερισμό του Οφιούχου.
Κυκλικό και σε σχήμα πλανήτη, το νεφέλωμα είναι επίσης σχετικά εξασθενημένο και έχει αποκτήσει το δημοφιλές παρατσούκλι το Μικρό Νεφέλωμα Φάντασμα. Τα πλανητικά νεφελώματα σε γενικές γραμμές δεν σχετίζονται καθόλου με πλανήτες, αλλά δημιουργούνται στο τέλος της ζωής ενός αστεριού παρόμοιου με τον ήλιο, όταν τα εξωτερικά του στρώματα επεκτείνονται στο διάστημα, ενώ ο πυρήνας του άστρου συρρικνώνεται για να γίνει ένας λευκός νάνος. Το μετασχηματισμένο λευκό αστέρι νάνος, που φαίνεται κοντά στο κέντρο, ακτινοβολεί έντονα σε υπεριώδη μήκη κύματος και τροφοδοτεί με ενέργεια την επεκτατική λάμψη του νεφελώματος.
Παραδόξως οι πολύπλοκες λεπτομέρειες και δομές του NGC 6369 αποκαλύφθηκαν σε αυτή τη δελεαστική εικόνα που αποτελείται από δεδομένα του Διαστημικού Τηλεσκοπίου Hubble. Ο κύριος δακτύλιος του νεφελώματος είναι περίπου ένα έτος φωτός σε πλάτος και η λάμψη από ιονισμένο οξυγόνο, υδρογόνο, άτομα αζώτου είναι χρώματος μπλε, πράσινου και κόκκινου αντίστοιχα. Πάνω από 2.000 έτη φωτός μακριά, το Μικρό Νεφέλωμα Φάντασμα προσφέρει μια γεύση από τη μοίρα του Ήλιου μας, ο οποίος θα μπορούσε να παράγει το δικό του πλανητικό νεφέλωμα σε μόλις περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα.
Κανένα σχόλιο