Αυτή η σιλουέτα, μπροστά από μια συσσωρευμένη περιοχή αστέρων στον αστερισμό του Σκορπιού, θυμίζει σε μερικούς την εικόνα ενός δυσοίωνου σκοτεινού πύργου. Στη πραγματικότητα, οι συστάδες της σκόνης και των μοριακών αερίων καταρρέουν για να σχηματίσουν νέα αστέρια. Η δομή εκτείνεται σε περίπου 40 έτη φωτός σε όπως φαίνεται σε αυτή την πανέμορφη φωτογραφία.
Το μαύρο σύννεφο στο φόντο, που εκτείνεται από τη κάτω αριστερή γωνία προς τα πάνω και δεξιά, διαμορφώνεται από την έντονη υπεριώδη ακτινοβολία που εκπέμπει μια ομάδα πολύ ζεστών αστεριών στο NGC 6231, στη δεξιά γωνία της φωτογραφίας.
Το υπεριώδες φως είναι επίσης υπεύθυνο για τη κοκκινωπή λάμψη του αέριου υδρογόνου. Τα θερμά αστέρια ενσωματωμένα στη σκόνη μπορεί να θεωρηθούν ως γαλαζωπά νεφελώματα αντανάκλασης. Αυτός ο σκοτεινός πύργος, ή NGC 6231, και τα συνδεόμενα νεφελώματα είναι περίπου 5.000 έτη φωτός μακριά.
Κανένα σχόλιο