Υπέρυθρη ακτινοβολία (IR ακτινοβολία) είναι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία με μήκος κύματος μεταξύ 0,7 και 300 μικρομέτρων, πράγμα που ισοδυναμεί με ένα φάσμα συχνοτήτων μεταξύ περίπου 1 και 430 THz.
Το μήκος κύματος είναι μακρύτερο (και η συχνότητα μικρότερη) από αυτή του ορατού φωτός. Το ηλιακό φως παρέχει ενέργεια λίγο παραπάνω από 1 κιλοβάτ ανά τετραγωνικό μέτρο, στο επίπεδο της θάλασσας. Από αυτή την ενέργεια, 527 W είναι υπέρυθρη ακτινοβολία, 445 W είναι το ορατό φως, και 32 watt είναι υπεριώδη ακτινοβολία.
Οι αστρονόμοι παρατηρούν αντικείμενα στο υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος χρησιμοποιώντας οπτικά εξαρτήματα, συμπεριλαμβανομένων των κατόπτρων, φακών και ψηφιακούς ανιχνευτές στερεάς κατάστασης. Για το λόγο αυτό χαρακτηρίζεται ως τμήμα της οπτικής αστρονομίας. Για να σχηματιστεί μια εικόνα, τα τμήματα ενός υπέρυθρου τηλεσκοπίου πρέπει προστατεύονται από τις διάφορες πηγές θερμότητας, καθώς και οι ανιχνευτές να ψύχονται με υγρό ήλιο.
Η ευαισθησία των Γήινων υπέρυθρων τηλεσκοπίων είναι πολύ περιορισμένη λόγω των υδρατμών στην ατμόσφαιρα, οι οποίοι απορροφάν ένα μέρος της υπέρυθρης ακτινοβολίας που προέρχονται από το διάστημα. Αυτός ο περιορισμός μπορεί εν μέρει να ξεπεραστεί είτε με την τοποθέτηση παρατηρητηρίων σε υψηλότερα υψόμετρα, είτε με τα τηλεσκόπιο τοποθετημένα σε αεροσκάφη. Τα διαστημικά τηλεσκόπια δεν πάσχουν από το μειονέκτημα αυτό, και έτσι το διάστημα θεωρείται η ιδανική τοποθεσία για την υπέρυθρη αστρονομία.
Το υπέρυθρο τμήμα του φάσματος έχει πολλά χρήσιμα οφέλη για τους αστρονόμους. Κρύα, σκοτεινά μοριακά νέφη αερίου και σκόνης στο Γαλαξία μας θα λάμπουν από τη θερμότητα καθώς αυτά ακτινοβολούνται από γειτονικά αστέρια.
Οι υπέρυθρες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την ανίχνευση νέων αστέρων προτού αρχίσουν να εκπέμπουν ορατό φως. Τα αστέρια εκπέμπουν ένα μικρότερο μέρος της ενέργειας τους στο υπέρυθρο φάσμα, και αν βρίσκονται κοντά σε δροσερά αντικείμενα, όπως πλανήτες, μπορούν να είναι πιο εύκολα ανιχνεύσιμα.
Το υπέρυθρο φως είναι επίσης χρήσιμο για την παρατήρηση των πυρήνων στους ενεργούς γαλαξίες που συχνά κρύβονται πίσω από αέρια και σκόνη. Οι μακρινοί γαλαξίες, με μεγάλη μετατόπιση προς το ερυθρό, έχουν το φάσμα τους μετατοπισμένο σημαντικά προς μεγαλύτερα μήκη κύματος, και έτσι είναι πιο εύκολα παρατηρήσιμοι στο υπέρυθρο.
[…] https://www.tsene.com […]